Don't follow leaders... (please)

Από τον Σουάμι Σεβαράτνα

Αν η ανθρωπότητα γενικά και η Ελλάδα ειδικότερα βρίσκεται σ’αυτό το πρωτοφανές χάλι σήμερα, αυτό οφείλεται στα τραγικά λάθη που έγιναν για αιώνες και συνεχίζουν μέχρι σήμερα στον τρόπο σκέψης. Η ανθρωπότητα επέδειξε απίστευτη αφέλεια σ’αυτά που η Σκοτεινή Πλευρά τους σερβίριζε κάθε τόσο. Μένω άναυδος με όσα βλέπω στα Επίκαιρα περασμένων ετών στην τηλεόραση. Πόσο εύκολα ενέδιδε το πλήθος στις ορέξεις ψυχοπαθών ηγεμόνων που τους έσερναν στη φρίκη ως πρόβατα προς σφαγή.

Ο πόλεμος ως έννοια δεν έχει να κάνει μόνο με την αντιπαράθεση μεταξύ κρατών, αλλά και με τον πόλεμο που μπορεί να βιώνει κάποιος μέσα στην οικογένεια ή το εργασιακό περιβάλλον. Η ενεργειακή συχνότητα στην οποία μπορεί να «ανθίσει» ένας πόλεμος είναι η ίδια σε κάθε περίπτωση. Το μόνο που διαφέρει είναι ο αριθμός των θυμάτων. Αν βάλουμε τη συχνότητα αυτή στο μικροσκόπιο, θα βρούμε κυρίαρχο ένα ανυποχώρητο ΕΓΩ. Αυτό το εγώ δεν είναι καθόλου διατεθειμένο να βάλει στην ίδια μοίρα το δικό του συμφέρον με το συμφέρον του άλλου, ακόμα κι αν αυτός ο άλλος είναι ο αδελφός του…

Έχω μια δυσκολία συχνά να αναλύσω αυτά που για μένα είναι αυτονόητα. Φερ’ειπείν, θεωρώ δεδομένο ότι σε έναν πόλεμο ουσιαστικά δεν υπάρχει κανείς κερδισμένος, ακόμα κι εκείνος που «στα χαρτιά» έχει κερδίσει τον πόλεμο. Ο λαός μιας χώρας που μόλις έχει βγει νικήτρια από έναν πόλεμο μετράει κι αυτός τους δικούς του νεκρούς. Για ρωτήστε τις μανάδες και τους πατεράδες των παιδιών μιας χώρας που αφήσαν την τελευταία τους πνοή σε μια μακρυνή χώρα κατά πόσο συμμερίζονται την ιδέα της νίκης.

Ο αγαπημένος μου Μπομπ Ντύλαν σ’ένα τραγούδι του λέει: «Don't follow leaders...» (μην ακολουθείτε τους ηγέτες…). Θα μπορούσε να γίνει σημαία. Αυτή η νοοτροπία που τη βλέπετε διάσπαρτη από τον χώρο του αθλητισμού μέχρι τις θρησκείες και την πολιτική, είναι ώρα να μας αδειάσει τη γωνιά. Αυτό θα φέρει τεράστια αλλαγή στη  ζωή των ανθρώπων. Ας γίνει ο καθένας οπαδός του εαυτού του, τιμώντας έτσι τη θεική του υπόσταση, κι ας αφήσει τους ηγέτες με την όρεξη. Για να δούμε τι θα κάνουν χωρίς οπαδούς. Στους ηγέτες παρακαλώ να περιλάβετε και τους Γκούρους κάθε μορφής.


Όσον αφορά αυτό το τελευταίο, από την πλούσια εμπειρία μου από τον χώρο, έχω να πω ότι αν ένας άνθρωπος είναι φωτισμένος και θέλει να μοιραστεί τη σοφία του με ανθρώπους που θέλουν κι αυτοί να φτάσουν στο ίδιο ύψος, τότε ας το κάνει με γενναιοδωρία χωρίς να περιμένει ανταπόδοση, χωρίς να μετατρέπει τους μαθητές του σε προσωπικούς υπηρέτες, χωρίς να τους χειραγωγεί, χωρίς να υιοθετεί στρατηγικές εκδίκησης αν για κάποιο λόγο του ασκήσουν κριτική, χωρίς να απολαμβάνει βασιλικά προνόμια ενώ εκείνοι ζουν ως πληβείοι, και κυρίως χωρίς ατέλειωτα προσκυνήματα.


Αν όλα αυτά συμβούν, οι μαθητές έχουν ακέραια την ευθύνη για το ότι το επέτρεψαν να συμβεί. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι ένας φωτισμένος άνθρωπος θα πρέπει να ζει σε συνθήκες χλιδής. Θάπρεπε να του είναι υπεραρκετό το ότι απολαμβάνει την θεϊκή κατάσταση της ευδαιμονίας. ΑΝ ΕΙΝΑΙ φωτισμένος... Παρεμπιπτόντως, πως είναι δυνατόν να συμβαδίζει η φώτιση με τη ματαιοδοξία;


Αν ένας άνθρωπος είναι φωτισμένος, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να φέρει όσους περισσότερους μπορεί στην ίδια κατάσταση μ' εκείνον. Αυτό έρχεται αυθόρμητα. Δεν κάθεται να το σκεφτεί, ούτε μπαίνει σε δίλημμα. Απλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Όταν σε πλημμυρίζει η ευδαιμονία, θέλεις να το μοιραστείς. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Από την άλλη, η κλοπή της ενέργειας εκείνων που σε λατρεύουν (δηλαδή τους έχεις υποβάλλει έντεχνα την ιδέα να σε λατρεύουν) δείχνει ένα βαθιά κομπλεξικό άτομο (με προσόντα και ικανότητες όμως) που έχει ανάγκη της λατρείας των άλλων για να αισθανθεί ότι είναι κάτι σημαντικό κι έχει βρει τον τρόπο να το πετύχει αυτό. Ο τρόπος που το πετυχαίνει αυτό περιγράφεται στο πολύ σημαντικό βιβλίο "Personal Magnetism" του εξαιρετικού Theron Q. Dumont (άλλο ένα ψευδώνυμο του William Walker Atkinson)

Ευτυχώς μια μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας αρχίζει να αφυπνίζεται κι αυτό είναι πολύ σημαντικό κι ελπιδοφόρο. Αυτή η αφύπνιση ξεκίνησε εδώ και μερικά χρόνια και διευρύνεται όλο και περισσότερο. Όταν συμπληρωθεί ο αναγκαίος αριθμός που αντιπροσωπεύει την περίφημη «κρίσιμη μάζα», τότε η αφύπνιση θα γενικευθεί και η ανθρωπότητα θα περάσει στο επόμενο στάδιο. Στο στάδιο αυτό μπορούμε να περιμένουμε την εξάλειψη της κοινωνικής αδικίας, της άνισης κατανομής του παγκόσμιου πλούτου, της βίας, των πολέμων, των ασθενειών, των γηρατειών, της φτώχειας κλπ και την ανατολή της αλληλεγγύης, της αγάπης, της αρμονίας, της ευημερίας, της αφθονίας, της ευδαιμονίας και της πνευματικής εξύψωσης.